Magazyn wartości to dowolny towar lub składnik aktywów, który normalnie zachowałby siłę nabywczą w przyszłości i jest funkcją aktywów, które można zapisać, odzyskać i wymienić w późniejszym czasie oraz być przewidywalnie użytecznym po odzyskaniu.
Najpopularniejszym środkiem przechowywania wartości w czasach współczesnych był pieniądz, waluta lub towar, taki jak metal szlachetny lub kapitał finansowy. Celem każdego magazynu wartości jest zarządzanie ryzykiem ze względu na stabilny popyt na aktywa bazowe.
Pieniądz jako środek przechowywania wartości
Różne banknoty i monety
Ekonomia monetarna jest gałęzią ekonomii, która analizuje funkcje pieniądza. Przechowywanie wartości jest jedną z trzech ogólnie przyjętych funkcji pieniądza. Pozostałe funkcje to środek wymiany, który jest wykorzystywany jako pośrednik w celu uniknięcia niedogodności związanych ze zbieżnością potrzeb, oraz jednostka rozliczeniowa, która pozwala na wyrażanie wartości różnych towarów, usług, aktywów i pasywów w wielokrotnościach tej samej jednostki. Pieniądz jest dobrze przystosowany do przechowywania wartości ze względu na swoją siłę nabywczą. Jest również użyteczny ze względu na swoją trwałość.
Ze względu na swoją funkcję przechowywania wartości, duże ilości pieniądza są gromadzone. Przydatność pieniądza jako magazynu wartości spada, jeśli występują znaczące zmiany w ogólnym poziomie cen. Tak więc, jeśli inflacja rośnie, siła nabywcza spada, a osoby posiadające pieniądze ponoszą koszty.
Pracownicy, którzy otrzymują wynagrodzenie w walucie, która doświadcza wysokiej inflacji, będą woleli szybko wydać swoje dochody zamiast je oszczędzać. Kiedy waluta traci swój magazyn wartości, a dokładniej, gdy waluta jest postrzegana jako tracąca swoją przyszłą siłę nabywczą, przestaje funkcjonować jako pieniądz. Powoduje to, że ludzie używają walut z innych krajów jako substytutu.
Zgodnie z teorią równowagi gotówkowej Cambridge, która jest reprezentowana przez równanie Cambridge, zdolność pieniądza do przechowywania wartości jest ważniejsza niż jego funkcja jako środka wymiany. Cambridge twierdzi, że popyt na pieniądz wynika z jego zdolności do przechowywania wartości. Jest to sprzeczne z przekonaniem ekonomistów Fishera, że popyt powstaje, ponieważ pieniądze są potrzebne do wymiany.